معماری در جهان مالایی به دو نوع کلی قابل تقسیم است.

۱-  سنت معماری بومی بود که از ترکیب و آمیزش معماری پیشااسلامی با مؤلفه‌های اسلامی به وجود آمد. 

۲- شیوه مربوط به دوران استعمار با مشخصه استفاده از طرح‌هایی نظیر مناره، گنبد و طاق (اشکال کلاسیک اسلامی) است.

شایان ذکر است که طرح‌ها و بسیاری از شیوه‌های معماری در این دوره برگرفته از الگوهای معماری اسلامی بنگال و مغول که قبلاً در شبه قاره هند وجود داشت، بود. درواقع، در شهرها از شیوه معماری استعماری و در روستاها از سنت معماری بومی استفاده می‌شد. در یک جمع بندی کلی، کاخ‌­ها، مساجد و خانه­‌ها سه جلوه­‌گاه اصلی معماری اسلامی در جهان مالایی به شمار می‌­روند.