مسجد سلطان قدیمی ترین و بزرگترین مسجد سنگاپور است و در منطقه عرب و مسلمان نشین این کشور یعنی کامپونگ گلام (Kampong Glam) در ناحیه روچور (Rochor) واقع شده است. این مسجد زیبا که گنبدی طلایی دارد، به نام سلطان حسین نخستین شاه سنگاپور، نامگذاری شده است.

بنای اولیه مسجد سلطان به زمانی باز می گردد که سنگاپور در سال ۱۸۱۹ به بریتانیا واگذار شد و منطقه اطراف کامپونگ گلام به مالایی ها و مسلمانان تخصیص داده شد. سلطان حسین شاه، قصری در آنجا بنا کرد و تصمیم گرفت مسجدی در خور مقام خود بسازد و بنابر این، از سال ۱۸۲۴ تا ۱۸۲۶ به کمک مالی شرکت هند شرقی (East Indies)، این مسجد را با سقفی هرمی، در دو طبقه، در مجاورت کاخ خود ساخت. بعدها بنای اولیه آن با بنای جدید جایگزین شد. این مسجد تا سال ۱۸۷۹ توسط علاء الدین شاه، نوه سلطان حسین اداره می شد تا اینکه او این مسئولیت را بر عهده پنج تن از رهبران جامعه گذاشت و در سال ۱۹۱۴ نیز تحت نظارت دولت، هیأت امنای جدیدی با دو نماینده از هر جناح اسلامی برای اداره مسجد منصوب شد.

در اوایل دهه نود میلادی، با رشد تجارت، فرهنگ و هنر در سنگاپور، فضای قدیمی مسجد سلطان پاسخگوی نیازهای مسلمانان در این کشور که هر روز بر تعداد آنها افزوده می شد، نبود و به این دلیل، متولیان مسجد در سال ۱۹۲۴ و در صدمین سالگرد تأسیس آن، طرح احداث مسجد جدید را تصویب کردند. بنای این مسجد در سال ۱۹۲۸ تکمیل و در سال ۱۹۲۹ به طور رسمی افتتاح شد. مسجد سلطان در ۸ مارس ۱۹۷۵، از سوی سازمان حفظ میراث فرهنگی سنگاپور در فهرست آثار تاریخی این کشور قرار گرفت.

مسجد سلطان دارای بنایی با نمای آجری و متعلق به سبک معماری اسلامی است. گنبد این مسجد در ابتدا سبز رنگ بود اما در زمان بازسازی، طلا کاری شد و به شکل کنونی درآمد. در تزیینات دیوارهای اصلی و نمازخانه مسجد سلطان، از کاشی های طلایی و سبز رنگ به همراه نقوشی زیبا از آیات قرآن استفاده شده است. امروزه مسجد سلطان نمازخانه‌ای با ظرفیت ۵۰۰۰ نفر دارد و به سبب قدمت و عظمت آن، یکی از جاذبه های مهم و دیدنی کشور سنگاپور است و حتی گاهی به عنوان نماد این کشور در نظر گرفته می شود. شکوه و زیبایی این مسجد در کنار سایر نقاط دیدنی سنگاپور، هر ساله گردشگران و هنرمندان بسیاری را از سراسر جهان به این کشور جذب می کند. مسجد سلطان هنوز هم در میان مسلمانان سنگاپور مورد توجه و محبوبیت فراوانی است؛ مسلمانان این کشور به برگزاری مراسم عبادی که به خصوص در ماه مبارک رمضان با مراسم افطار همراه است، اهتمام می ورزند.